Nederland heeft zich zonder puntverlies in de kwalificatiegroep weten te plaatsen voor het WK in Zuid-Afrika. Dat biedt perspectief voor het vervolg, maar er mag niet uit het oog worden verloren dat de tegenstanders beslist niet tot de top van Europa behoorden en die prestatie dus gerelativeerd dient te worden. Eigenlijk kwam dit al naar voren bij de laatste twee oefeninterlands tegen Engeland en Australië. Tegen Engeland kwamen ze goedkoop – door 2 defensieve blunders- aan een 2-0 voorsprong. Toen Engeland daarna verbeten op jacht ging naar doelpunten kwam Oranje in de problemen. Allereerst omdat ze tegenover een gelijkwaardige tegenstander stonden waardoor ze het initiatief dikwijls aan Engeland moesten laten en deels door het ontbreken van sterkmaker en routinier Mark van Bommel, die in de voorgaande kwalificatiewedstrijden samen met Nigel de Jong een machtig controlerend tandem vormde in het hart van de ploeg. Deze afhankelijkheid van bepaalde spelers werd nog eens bevestigd in de partij tegen Australië, toen om diverse redenen een 5- of 6-tal basisspelers afzegden voor deze wereldreis. Nederland kon zijn suprematie volgens de FIFA ranglijst ten opzichte van Australië niet gestand doen en wist de wedstrijd niet winnend af te sluiten, maar bleef steken op een brilstand. Eens temeer bleek dat er geen vervangers voorhanden waren van gelijk niveau.

KANSEN VAN ORANJE: DE PLUSPUNTEN

Bondscoach Bert van Marwijk heeft (met zijn assistenten Frank de Boer en Philip Cocu) een duidelijk speelplan en dito veldbezetting voor ogen vanaf het moment dat hij begonnen is en werkt daar voor elke interland met de spelersgroep aan. Dit is een grote plus! Van Marwijk is niet meer zoekende. Elke wedstrijd moet hij keuzes maken als het gaat om de invulling van de posities en dit is afhankelijk van de vorm en het wedstrijdritme van de spelers. Als alle spelers beschikbaar zijn, heeft hij op papier een luxe probleem, want dient hij minimaal één Nederlandse vedette op de bank te zetten. En de tijd heeft bewezen dat hij niet schroomt om“knopen” door te hakken, want het teambelang staat voorop en alle individuen hebben zich daarnaar te schikken. Spelers die zich daaraan menen te moeten onttrekken worden gecorrigeerd. Daarnaast wordt een speler ook niet afgerekend op één slechte wedstrijd, maar blijft hij het vertrouwen houden. De bondscoach gaat er vanuit dat dit vertouwen op enig moment uitbetaald wordt. Oranje is sinds het bewind van Van Marwijk geen duiventil meer. Hij werkt met een vaste groep en het duurt een tijd voor een goed presterende speler bij de selectie komt, maar daarna blijft hij er vervolgens bij, tenzij hij zijn plaats niet waardig is of een beter alternatief beschikbaar is. Kortom, duidelijkheid staat voorop. De groep en de individuele spelers weten wat er van hun verwacht wordt en wat de doelstelling is.       

KANSEN VAN ORANJE: DE MINPUNTEN

De  kwaliteit in de breedte van de selectie houdt niet over. Als er vervangers van de ideale elf ingezet moeten worden, leidt dat veelal tot kwaliteitverlies. In een dergelijk zwaar toernooi met veel wedstrijden achter elkaar met mogelijk blessures en schorsingen kan dat uiteindelijk zwaar wegen. Zeker als je weet dat de Oranjeselectie een aantal blessuregevoelige spelers bevat. Van der Vaart en Huntelaar zijn twee potentiële basisspelers, maar komen bij hun clubs maar mondjesmaat aan speelminuten toe. Het standpunt van de bondscoach daarin is bekend en heeft hij ook al ten uitvoer gebracht. Nu is er niets veranderlijker dan de voetballerij, maar het is toch een veeg steken voor beide spelers, maar helaas ook voor Oranje!    

BALANS VAN ORANJES KANSEN

Veel zal afhangen van de loting. Gezien de ranking op de FIFA ranglijst zal Nederland waarschijnlijk groepshoofd worden bij de loting en een aantal sterke landen ontlopen, maar dan nog kun je 2 pittige tegenstanders loten. Een niet te moeilijke groep kan eraan bijdragen om ver te komen. Als namelijk de spanningsboog in het begin ligt (zoals bij de groepsindeling op het EK 2008) wordt een onjuiste doelstelling geformuleerd (de groep doorkomen daarna zien we verder), waarna de boel inzakt en men kwetsbaar wordt. Van Marwijk hamert er steeds op dat de doelstelling is dat we lang mee willen doen en 5 weken in Zuid-Afrika willen zijn, dat wil zeggen tot de eindfase van het toernooi. Gezien de kwaliteit die Oranje herbergt moet een plaats in de kwartfinale haalbaar zijn en Nederland zou daarmee behoren tot de acht beste voetballanden van de wereld.

Maar ervan uitgaande dat alles meezit (goede loting, gevrijwaard blijven van blessures en schorsingen waardoor ze steeds in de sterkste samenstelling kunnen aantreden) is een halve finaleplaats wellicht mogelijk en wie weet hoe het dan verder loopt met een doordenderende Oranjetrein?